En musalla yüzlü vaktidir gecenin
Kırılırken sessizliğin zembereği
Leyl zamanlardan kalma gülüşlerde
Sancıyor düşler.
Eli ağır yalnızlığın
Kötü vuruyor balyozunu yüreğe.
Kirpikler tan ağarmalarında
Uyutsam da gözlerimi
Tek kişilik ağlıyor uykular
Yakamozlar düşmüyor rüyalarıma.
İçimde can çekişen k/adın
Kanatıyor yüreğimi
Aynaların kırılgan yansımalarından düşerken yüzüm
Çocukluğuma saklanıyor kederler.
Kimsesizim.
Yarınlara yazılmış şiirler tutsak kaleme
Başkaldıran mısraların elinde
Ve düşlerimin düştüğü yerde dünlerim
Ömrümden dökülürken hasat mevsimler
Biçare hayallerin bağbozumunda
Kaç nefes daha alınır böyle?
Soluksuzum.
Eylülün soğuk ellerinde üşürken
Kış güneşinde avutuyor kendini sorgusuz ruhum
Kasım acısında terketmeler
Bırak git diyor
Yokluğunun en zemherisini
Yetim düşür kendine
Çek perdelerini
Sana yıkılışını gör.
Aşkın aksak ayağıyla
Gitmekle kalmak arası adımlar
Diz bağımın çözüldüğü yerde
Devriliyor içimde vagonlar
Mecalsizim.
Biliyorum
Gelmeyecek kırlangıçların kanadında
mutluluklar
Ellerimin çaresiz kaldığı yerde
Avuçlarımdan dökülen dualarda umutlar
Yüreğim yüreğine yük görüyorum
Bitsin artık, bitsin bu işkence
Son bulsun pişmanlıklar.
Atıyorum içimden sana aitlerimi
Suçu yok ayrılığın
Düştü sabrın imamesi
Kırılsa da yüreğimin ayak bileği
Gidiyorum sevgili
Gidiyorum senden
Ümitsizim.
Arzu Karadoğan
29.03.2011
Kayıt Tarihi : 14.3.2012 17:10:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Gidiyorum
