Gidiyorum menzile s 906 Şiiri - Bekir Ka ...

Kendi kaderimi kendi sırtıma,
Yükledim de gidiyorum menzile.
Gönül otağımda koptu fırtına;
Akladım da gidiyorum menzile.

Hayal alemimi, bildiklerimi,
Arayı arayı bulduklarımı,
Aklımdan çıkarıp sildiklerimi,
Sakladım da gidiyorum menzile.

Düşürdüler bir bilinmez ardına,
Götürdüler sessizlerin yurduna,
Küçük dertlerimi büyük derdime,
Ekledim de gidiyorum menzile.

Anamdan babamdan izin almadan,
Eşi dostu ziyarete varmadan,
Hiç mola vermeden asla durmadan,
Tekledim de gidiyorum menzile.

Hasreti özlemi sineme sarıp,
Varımı yoğumu gözden çıkarıp,
Bilinmezde meçhul bir karar verip,
Bekledim de gidiyorum menzile