Gidiyorum İzmir'den Şiiri - Hakan Balta

Ben gidiyorum İzmir'den
Bir otel odasında yalnız bırakılmış
Rakı sofrasında terk edilmiş
Tarihin bir defa daha tekerrürden ibaret olduğunu anlayarak.
Gidiyorum bu şehirden.

Yıllar önce olduğu gibi yine sen tarafından suçlanarak..
Yüreğimi bavuluma koyarak gidiyorum İzmir'den.

Binbir ihtimali bir araya getirerek buraya gelen ben ah ben garip ben..
Silersin her yerden
Engellersin her yerden
Ne de olsa bir tuşa basmak kadar kolay her şey sana.
Bazı anlar vardır mihenk anları sen yaşadıkça yaşar arkanda,gelir peşinden bir kabus gibi..
Aynı dün gece gibi..

Yaşantını sorgula demek ki bir zamanlar bir yerlerde bir gönlün ahını almışsın o gönül bilmesede.
Aynı dün gece gibi..

Üzgünüm,
Çok üzgünüm.
Sana olan o ihtişamlı hislerimi yitirdim.
Ne sevmeyi biliyorsun
Ne de sevilmeyi
İçmeyi desen hak getire
O masadan kalkmak bir adap ister.
Bir dost kaybettin..
Silahındaki son mermini onu da benim şakağıma sıktın gittin.
Bundan sonrasında
Mutlu ol diye ÜMİT edeceğim senin adına..