Gidiyorum İşte Şiiri - Fatih Suretli

Ardından bu kenti terk etmek düştü payıma. İşte gidiyorum. Payıma düşen acıyı içime gömerek. Gözü yaşlı yüreğimin çırpınışlarına aldırmadan. Üzerime devrilse de gökkuşağının yedi rengi, terk ediyorum bu kentin en mavi köşelerini. Uzak bir diyardan sesleniyorum sana. Sesin çığlık olmuş yarınlarıma. Düşsüz kaldım sensizliğin kırık dökük sokaklarında. Hayallerim saçlarına asıldı darağaçlarında.
Nerde bir sabah bulurum şimdi sızılı gece yarılarıma bilemiyorum. Başımı hangi taşlara koysam dizlerin yerine. Hangi uçurumdur ki gözlerin kadar derin, hangi çiçek verir senin kokunu, kim çizebilir ki o eşsiz gülüşünü. Ve yüreğimdeki yangını hangi okyanus söndürür dersin.
Seni dilemiştim oysa ateş güneş ve aşk tanrıçasından. Sıcak gecelerimde serin bir sabah yeliydi bakışın. Gidişin onulmaz yaralar bıraktı sürgün yüreğimde. Leyla’m, Şirin’im, Aslı’m ve Canım’sın sevdanın her sokağında. Kanımsın damarımdan akan bilesin.
Şimdi tek bir soluk kaldı yüreğimde. Yollara vurdum yüreğimi. Kentler boyu bakışın dizelenmiş yürüdüğüm yollarda. İçimde diz boyu hasretler büyüyor düş kırıklarından. Ateşler harlanır sancılı yüreğimde. Ve yokluğunda tütün basılır yaralarıma.