gidiyorum işte
sensizliğin kokusu sinmiş bu sokaklara
ben ne güneşler yitirdim ardından
ne yıldızlar kaydı avuntusuz akşamlarda
şimdi fırtınalar kopuyor yanan gönlümde
gidiyorum işte sensizliğin kokusu sinmiş üstüme.
rotasını unutmuş bu yürek
gidiyor işte bilinmez umanlarda
her taraf sensizlik kokuyor
kırık bir tabure,
kırık iki masa
ve soluk bir demet gül
söyle geçer mi sensiz bir ömür
kuşlar da yolunu şaşırmış sensizliğinde
hep yanlış yerlere göçer olmuş
bahar gelimyor ayaz gönlüme
bu nedenle gidiyorum işte bu şehirden.
soluk bir ten,
sabahı gelmeyen
bir akşam
sensizliğe küsmüş koca bir şehir
kıyısını unutmuş bir dalda
kırık bir kalp
ve bitmiş tükenmiş bir ben
gidiyorum işte
bilinmez umunlara...
Kayıt Tarihi : 1.10.2011 19:00:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!