Gidiyorum işte Şiiri - Mehmet Konak

Gidiyorum işte dünüşü meçhul bir yolculuğa
Ama neolur ardımdan seslenme
Çünkü yaralarım daha çok yeni
Sana olan sevdamı tutkunluğumu acılarıma sarar
Yüreğime basarda giderim
Yeterki sen özülme seni sensizde severim

Kim bilir belkide kalbim yokluğuna alışır
Kendimle barışırım
Ama başkasını sevmesin diye gönlümle hep savaşırım
Hatta gerekirse kalbimin aynasını kırar
Sır gibi saklı duran içindeki sevdaları tek tek düşürürüm

Artık benim için sevda güneşi bir daha doğmayacak
O birlikte sevdiğimiz bizi sırılsıklam ıslatan
Aşk yağmuru yağmıyacak
Birlikte keşfettiğimiz o muhteşem gönül bahçemiz
İlk baharın mevsimini yaşamayacak

Ama günün birinde er yada geç
Bu can mutlaka hazinde olsa elveda hayat deyip
Ölüm şerbetini kana kana içecek
Bütün acılarıma rağmen seni sensizde ölümüne seviyorum cömlesi,
Aklıma düşer ama dilimde asla düşmeyecek