Gidiyorum işte! Şiiri - Murat Özden Uluç

Gidiyorum,
Herkesin birbirine binlerce kez dilediği,
Işığında gülüp,gölgesinde sevdalandığı,
Günün aydınlığını göremeden!
Günaydın canım …!

Gidiyorum işte.
Asık suratlı bir yaşamın,
Yorgun bedenime yüklediği,
Çelik sertliğinde iyiliği hissetmeden!
İyi günler tatlım …

Gidiyorum işte sonunda.
Bir avuç bile bulmadığım,
Ve bulanların,
Koca bir yaşama hoyratça serptiği,
Mutluluğu tadamadan!
Mutluluklar dilerim arkadaşım.

Gidiyorum,
Gidiyorum işte!
İçtenliğini tüm varlığımla hissedeceğim
Bir sevgi sözü duyamadan.
Seni seviyorum bitanem.

Gidiyorum.
Her şeyimi paylaşıp,
Korkularımı sakladığım,
Gözyaşlarımla sularken düşlerimi,
Rüyalarına aldandığım beni kusan gecelerin,
Kör karanlığını bile yaşamadan..
İyi geceler aşkım.

Sonunda gidiyorum!
İyi bakılacak bir kendimin,
Kimi sevindireceğini ya da,
Üzeceğini bilemeden.
Kendine iyi bak gözüm…

Gidiyorum işte sonunda
Sorma nereye diye!
Kendini bilmez bir yaşamın
Hiç bilinmeyenli ve
Çok dereceli denkleminin cevabını bilemeden,
Ve dünyanın baş döndüren boşluğunda
Bir an olsun hoş kalamadan.
Hoşçakal dostum…