Gidiyorum-I- Şiiri - Nurten Köroğlu

Yükleme bana
tüm veballeri
böyle alıp başımı
gidiyorum diye
sanma ki yara değil
her yaşanan içimde
sanma ki gerçek değil
yalan dediğim bile

Bil ki rüyalarımdadır her gece
tutamadığım ellerin
dokunamadığım o tenin
öylece girerken düşlerimin koynuna
ah yine
yine,kurşunluyor beni gözlerin

Yaşadığım o günler
gençliğimi hırpalarcasına
büyük yaralar açıyor bedenime
sevgi dedim,
hüzün doldurdum yüreğime

Biraz daha kalırsam eğer
viran edecekler
kendim bile giremediğim
sevgi bahçelerimi
koparıp atacaklar bir gün biliyorum
gözlerinden izlerimi

Gidiyorum;
şimdi dilimde acı bir türkü
ayaklarımda yorgun yıllar
bilinmez;
nereye kadar götürürler
sevgiye dair
tüm yaşadıklarım
ve de yaşayacaklarım
hepsi,
hepsi bu kadar

Gidiyorum işte
ey gözleri gece karası
ey bakışları sevda yarası
günlerce,gecelerce
kapısında ağladığım
sesimi duymayan yar
yok ki mucizeye dair
tutunacak bir tek dal
gidiyorum ben
sen hoşçakal