Gidiyorum Hoşçakal! Şiiri - Bülent Kaya

Sensiz zifiri karanlık her gece
Dolunay zaten yok/
Olmadı...
Yıldızlarda küstü bir kere
Artık ışıldamıyorlar paslı yüreğimde
Günler sancılı
Gecelerim sana gebe
Mevsimler hep yağışlı
Aylar tersine döndü
Aklımı yitiriyorum, sapıtmak üzereyim
Bir elimde kalem sana yazıyorum ha bire
Ve
Bir 'Sen', bir de
Seni arayan cümleler kaldı
Nakaratsız şiirlerimde

Kimsesiz kelimelere sığındım olmadı
Sessiz harflerle dertleştim duymadın
Yumağa dönmüş çocuksu öyküler yazdım
Ama
'Sen' beni hiçliğimle baş başa bıraktın
Bakakaldım öylece mazlum bir şekilde

Adın mısralarımda yankılanırken
Derdimi söyledim
Kırık plaklardaki hüzzam şarkılarımda
Hiç bir nota yüzüme gülmedi
'Sen' ıslak ıslak baktın

Yüklemler düşerken zalimkar satırlarıma
Her harfte
Her kelimede
Ve her mısrada
Sana olan o çocuksu, saf sevdamı yazdım
Nakaratsız şiirlerime
Sıkıysa gel sök de al

Dolunay bakışlım....

Az kaldı çoğalan çekmelerime
Azar azar
Az aldın
Az aldım
Azal....

Ve sonra
Dilimden düş

Ben gidiyorum

Hoşça kal...

NeYzEn..

Bülent Kaya