Bir gün, başım alıp gideceğim
hem de çok uzaklara...
Kimsenin bilmediği diyarlara
ki, sığınacağım yalnızlığın tenine
kimse incitemeyecek o zaman...
Hiç kimse
hem de hiç kimse
hesap soramayacak,
''neredesin şimdi '' diyemeyecek
ben olmayacağım çünkü...
Geride bir kaç şiir
bir kaç yorum
bir de resmim kalacak hatıra...
O dostluklar ki;
vallahi yalan,
hayat bile haram
ne çok kirletmişiz,
atılan adımlar bile
bir o kadar yavşak...
Yazılan her söz
yandığın kadardı,
kırdığın her kalp
kırıldığın kadardı
ve yapılan kahpelik
bir bıçak darbesinden
çok daha keskindi...
Yoruldum;
yordular
biçtiler, kestiler
yetmedi kefen biçtiler
içtiler, hem de kana kana...
Taaa
en başından
verdiler, verilecek kadar
sonra;
vurdular,
hem de sinsice
sırtım dönükken...
Eğri yolu gösterdiler
hadi bizimle yürü,
gününü gün et
-hadisene...
Yok dedim,
olmaz dedim,
düzene uymadım...
Kızdılar,
sövdüler,
ne verdiler ise
söküp aldılar...
Baktılar;
bakılacak kadar,
güldüler,
gülünecek kadar...
17.11.2014 / 14:20-ANTALYA
DİPNOT:SON ŞİİRİM...
Kayıt Tarihi : 17.11.2014 15:35:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!