Gelip bulamamak tuhaf bir şey...
Vardı ama şimdi yok,yaşamıştım.
Şahit yok,kanıt yok İstanbul'dayım
Kimse kalmamış kopmuş tespih.
Yıllar geçmiş yer, mekan aynı.
Geride yok mekan dışı anı.
Nerede o kazanan insanın şanı.
Mekan aynı, bitmiş yaşayanın canı.
Şimdi benim az kalan belki kısır iz.
Ölüm süpürüyor canı tez titiz.
Şimdi tek başıma sessiz, çaresiz.
Gidiyorum kimseyi bulamadan habersiz.
Kayıt Tarihi : 4.1.2017 16:13:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!