Nereden başlasam nasıl anlatayım diye düşünmeden edemiyorum. İçimde bir korku var günden güne çoğalıp duruyor.
Bir günüm diğer gün ile aynı değil artık. Her an sonsuzluk vadisine yol alıp gidiyorum.
Bazen öyle yalnızım ki yanımdayken bile seni arıyorum. Yokluğunu çimde arayıp bulduğumda mutlu oluyorum.
Kimi zaman yalnız kalıp yerimde yatıyorum. Kimi zaman yattığım yerden senin ile kalkıyorum.
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta