Nereden başlasam nasıl anlatayım diye düşünmeden edemiyorum. İçimde bir korku var günden güne çoğalıp duruyor.
Bir günüm diğer gün ile aynı değil artık. Her an sonsuzluk vadisine yol alıp gidiyorum.
Bazen öyle yalnızım ki yanımdayken bile seni arıyorum. Yokluğunu çimde arayıp bulduğumda mutlu oluyorum.
Kimi zaman yalnız kalıp yerimde yatıyorum. Kimi zaman yattığım yerden senin ile kalkıyorum.
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta