Gidiyorum El Gibi İlinden Şiiri - Kaan S ...

Tanınmaz halde buldum paslı omurgalarımı bir gün,
Demir aldığımda sudan,
Güneş on takla attı ardımda.
Limanındaki martılar beni uğurladı.
Limandaki martılar kadar olamadın ya,
Al bu sızıyı anla hadi.
Yağmur getirdi sonra pişmanlığım.
Al bu yağmurla ağla.
Pusulası bozuk bir gemiyim şimdi.
Gidiyorum el gibi ilinden,
Paslı omurgalarımdan başka,
Gitme diyenim yok.

Soğukluğun hangi zamandan kalmışsa,
Esiyor şimdi yüzüme yüzüme nefesin,
Boşa caba yelkenlerime yetmez nefretin.
Sözlerinden düşüyor taş gibi gövdeme,
- hatırladığımda,
Ağır kelimelerin.
Gidiyorum bulutlar gibi ilinden,
Kal diyenim yok.

Ruhum serin sularda kendini ağırlasın.
Elbet bir rüzgâra tutunurum.
Sana fırtınalarımla tutkundum.
Hasret neden bitmez bir senfoni gibi,
Eski radyolara benzer içimde bu hüzün.
Nankörlüğü kalbimin kendine ihaneti,
Daha nereye kadar sevdiğim.
Merhamet istediğimden değil.
Acının demini tadıyor,
Denizinden demir alıyorum.
Gidiyorum bugün ilinden,
Dur diyenim yok.