Gidiyorum diyorsun Şiiri - Cemil Özdemir

Gidiyorum diyorsun bana veda etmeden boşunamı gidecek bu kadar emek
Benim tüm varlığım kalbimde saklı istersen mirasım olarak al sende kalsın
Benim dünya sevgisinde hiç gözüm olmadıki yalnız senin aşkındı benim varlığım
Yani sen çıkmışsın ortaya haykırıyorsun gideceğim diyorsun sensiz bir meçhule
Nereye gideceksin hangi ortama hangi acımasız bir sevginin kollarına bensiz
Hangi yüreğe konaklayacaksın bir kuş misali uçacaksın vah zavallı sevgilim
Çaresizmisin diyesim geldi sana içimden yüreğindeki cesaretin bu kadarmı
Ne kuşku duydun ki benim sevgimden sadakatimden kaçıyorsun sanki benden
Oysa ben sana günlerimi aylarımı yıllarımı bir ömrü rehin vermiştim ellerine
Karşılıksız çıkarsız saf tertemiz bir aşkla sevmiştim sen beni anlamadın neden
Haydi durma o zaman kır gönlümdeki mazileri sevgileri tek tek dokunma bana
Gideceğin yol özgürlüğün ise haydi durma koş o zaman ardına sakın bakma
Dayanamaz sana ayrılığına sevgi dolmuş bu yüreğim belkide ağlar gözlerim
Yolun açık olsun diyecek cesaret bırakmadın bende bu zavallı kalbimi acıtacaksan
Canımı ruhumu bedenimden koparıp alacaksan haydi durma git benden uzaklara
Ben senin yerine acıtırım bu canımı tarımar ederim yüreğimi kahrederim kendime
Katlanabilirmiyim sensizliğe çaresizliğime kilitlerim yüreğimi açmam kimseye
Hayata isyan eder dururum yalvarmam kimseye yakarım gemileri kül olur savrulurum
Bence zamansız bir gidişin peşindesin dalından kopan bir yaprak gibi sürükleneceksin
Kahrolacak günlerime sensiz geçecek ömrüme ben ne cevap vereceğim çaresizim
Bak şimdiden titremeye başladı bile seni bir zamanlar saran şu kırılası kollarım
Seni benden başka kim saracak söyle bu inadın kaprislerin bir sonu getirecek
Biteceğim gün be gün belki tükeneceğim sabır dersen taş olmuş yüreğimde