Dün yine aynı yerdeydim
Seninle buluştuğumuz yerde
Hani ismini kaźıdığım
Tren durağında ki bankta
Oturdum yoktun, isminle
Uzun uzun sohbet ettim
Bana cevap vermedi ama
Ne güzel dinledi beni be gülüm
Senin için kendimden geçmişim
Boğuk çalan trenin sesine
Üstüme yağan yağmura aldırmıyorum
Aşıklar da aldırmıyor yağmura
Hatta yerde ki çamura
Ani bir kararla ayrıldım oradan
Yolda yaklımda yine sen
Her nereye baksam gene sen
Eve varıp zili çaldığımda
Sen çıkıyorsun karşıma
Ne çok seviniyorum
Geri döndü diye
Oysa ki benmişim yanılan
Ayaklarım ve kalbim
Beni senin evine götürmüş
Yüzüme bakmıyor
Tek kelime ediyorsun.
Git...
Git...
Git...
Kafamın içinde yankılanıyor
Dönüyorum
Aşkımı kalbime
Sevgimi gönlüme
Ayaklarımı çamura
Hayatı zamana
Kendimi mezara
Göme...
Göme...
Gidiyorum.
Kayıt Tarihi : 4.1.2025 18:46:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiir Necati ERDURAN tarafından seslendirilmiş olup YouTube kanalımda dinleyebilirsiniz
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!