Gidiyorum Bu Şehirden Şiiri - Yüksel Çelik

İş ekmek de bulamadım,
Gençliğimi yaşamadım,
Yuva bile kuramadım,
Gidiyorum bu şehirden.

Yaşantımdan zevk almadım,
Huzur bile bulamadım,
Adam dahi olamadım,
Gidiyorum bu şehirden.

Kim ayrılır öz yurdundan?
Sakın bakmayın ardımdan,
Kahroluyorum derdimden,
Gidiyorum bu şehirden.

İş istersin veren de yok,
Eş ararsın gelen de yok,
Yaşamanın anlamı yok,
Gidiyorum bu şehirden.

Yaş geldi de geçiyorsa,
Tüm insanlar göçüyorsa,
Gurbet kucak açıyorsa,
Gidiyorum bu şehirden.

Çekeceğim hasretini,
Unutmam memleketimi,
Bırakıp tüm milletimi,
Gidiyorum bu şehirden.

En son giden ben miyim?
Geri gelmem der miyim?
Ekmek bulup yer miyim?
Gidiyorum bu şehirden.

Çocukluğum geçti burada,
Her tarafta hatıramda,
Duramam ki buralarda,
Gidiyorum bu şehirden.

Belki ekmek bulacağım,
Büyük adam olacağım,
Gurbetelde öleceğim,
Gidiyorum bu şehirden.
…/…
Göçer olduk, naçar olduk,
Buralardan kaçar olduk,
Göç etmekte çare bulduk,
Gidiyorum bu şehirden.

Ne yapsın burada insanlar?
Burada doğsa da canlar,
Dolup da boşandı hanlar,
Gidiyorum bu şehirden.

Var mı başka çare bize?
Veda ediyorum size,
Ya kısmet gelirim yaza,
Gidiyorum bu şehirden.

Hoşça kalın,mutlu olun,
Yalınayak aç mı kalın,
Ben gidimde sizde gelin,
Gidiyorum bu şehirden.

Güllük gülistan mı gurbet?
Bekliyor bizi çok dert,
Göçeçeyim bu son fırsat,
Gidiyorum bu şehirden.