Gidiyorum Ben Şiiri - Kemal Doğanay

Rüzgara kapılan yaprak misali,
Artık buralardan gidiyorum ben.
Yağmurun önünde toprak misali,
Artık buralardan gidiyorum ben.

Elveda demedim ağlarsın diye
Beni buralara bağlarsın diye
Yüreğimi yine dağlarsın diye,
Artık buralardan gidiyorum ben.

Kur’an çarpsın beni, eğer ararsam
Kalıpta burada hatır sorarsam
Dizlerime dursun saçım yolarsam,
Artık buralardan gidiyorum ben.

Yemin ettim yine namaza durdum
Her selam sonunda halini sordum
Geç kalırım diye saati kurdum,
Artık buralardan gidiyorum ben.

Yanarsa DOĞANAY, sana yanacak
Her canı yanınca seni anacak
Seni de kendinden biri sanacak,
Artık buralardan gidiyorum ben.
HOŞÇA KAL, HOŞÇA KAL!