Gidiyorum Arkama Bakmadan Şiiri - Yusuf Ter

I

Yürüyorum sessiz şehrin içinde
Gidiyorum kalabalıktan yırtılan kağıt gibi
Geriye dönüp arkama bakmadan
Senin hatıralarını da yanımda alıp götürüyorum

Kahverengi gözlerin kına renginde saçların
Özleyerek dünya bulutlarla kaplı
Bu akşam sen ve ben uyanık olmalıyız
Ara sokaklar ıssız şehir uğultusuz olmalı

Gözlerim buğulanıyor gecenin zifir karanlığında
Her sokak aralarından sen çıkıp geleceksin
Kına renginde saçların ışıldar ışıklar renginde ay tutar
Kahverengi gözlerin beni tutar

II

Ara sokaklar caddeler kaldırımlar
Yüreğimde bin bir acı ıstıraplar
Gidiyorum arkama bakmadan
Senin tenin yüreğindi bana can veren

Ahşap evler saraylar köşkler yalıları geride bıraktım
Bu büyük şehrin içinde senle beraber
Ben yolcuyum aşk sevdiğim arkamdan bakar ağlar
Yürüyorum sis duman çökmüş şehrin üstüne

Sisler arasında bir hayal görünüyor
Düşünmeden o hayale yürüyorum sen olmalıydın
Korkularımı akan suya bıraktım alıp götürdü denize
Bu cesaretle dönmek istedim sana sense hayaldın bana

III

Ben yürüyorum yürüdükçe yollar uzuyor
Yollar bitmek bilmiyor şehrin kalabalığında
Denizler kabarıyor gecenin sensiz ay altında
Kaderim alın yazım eskimiş şu şehir gibi

Sisler bulutlar senin gölgeni getirdi
Ben benisem ömrümün ruhunu alıp götürdü
Seni sisler bana seni bir hayal olarak getirdi
Ne bu şehir beni anlaya bildi nede sen

Kaldırımlar gibi yerinden oynayan
Denizler gibi dalgalanan
Kayıklar gibi sallanan
Kahverenginde gözler kına renginde saçlar

IV

Şehrin başından sonuna kadar aşkımız var
Her sokağın arasında kaldırım taşlarında
Deniz dalgasında ay altında
Bir gün bizim aşkımız da bu şehrin sonunda

Sislerle dumanlarla kavuşacağız
Ruhlarımız cansız duran bedenimizde
Şehri karartacak kadar büyüyecek
Rüzgarlar ruhumuzu ebedi sonsuz süpürecek

Aşkımız sisler bulutlar içinde can bulacak
Şehir suç işlediği karanlığında kalacak
Gidiyorum dönüp arkama bakmadan
Şehirlerin aşkını şehirlerde bırakıyorum

V

Karanlıklarla geldim göze görünmeden
Sislerle bulutlarla gidiyorum gün doğmadan
Buharlanır şehir denizler kabarmadan
Uzaklaşıyorum senin gözlerinin içinde

Şimşekler yıldırımlar ay derinliğinde
Senden başka kimse olmasın bu şehirde
Kalabalık gördüm bu şehir
Senin hayallerinle doluymuş anladım

Ne sen benden ne de ben senden
Kopabiliyoruz aşkımızı çalabiliyoruz
Deniz üstünde ayağımızı denize batırmadan yürüyoruz
Sislerin bulutların üstünde ikimiz de uyuyoruz

VI

Uyanmadan uyuduğumuz aşkımızı
Şehirler üstünden başka şehre
Sürükleyelim kaldırımlarla ara sokaklarla
Yeni bir şehirde yeni bir aşkın kapısını çalalım

Sen sis ben bulut rüzgar savursun ikimizi
Fırtınalar kopuyor geride bıraktığımız şehir alev içinde
Denizler taşıyor yollar bozuluyor
Gidiyorum dönüp arkama bakmadan aşk

Yusuf”um aşkı şehirlere dağıtım bulana
Benden çıkmış olan kurşunlar savurdum
Her kurşun ucunda aşkı yazdım
Her bir şehri aşklarla büyütüp yücelttim