Gidiyorum, ANNE Şiiri - Ertuğrul Temizyürek

Veda edemeden gidiyorum, anne
Boynuna sarılamadan
Ellerini öpemeden gidiyorum
Eğer ki gelemezsem gittiğim yerden
Bana kızıp gücenme
Geriye gelirse benden bir şeyler
Ağlama sakın, anne
Niye habersiz gittin diye kızarsan
Bil ki haber verecek zaman olmadı
Yoksa gelmez miydim?
Sana sarılıp ellerini öpmez miydim?
Bana hayır dualar et demez miydim?
Bu gidişlerim bitmez benim sanırım bitmeyecekte
Ama bu defa ansızın çıktım sefere
Bilmem dönebilir miyim geriye
Bilmiyorum,
Ama ölüm korkusu yok yüreğimde
Hiçbir zamanda olmadı
Türkün bağrında korku kuşu yuva yapamaz
Korkusu varsa zaten o Türk olamaz, anne
Biz korkuyu sünnetteyken atmışız
Kendi namazımızı kendimiz kılmışız
Cesedimizi hep yanımızda taşımışız
Korku bizden korkar oldu, anne
Ben asla olamam imansız
Ve asla yapamam vatansız
Bu ikisi bende kara sevda
Bağlasalar da durmam bağlamasalar da
Giderim ölüme koşa, koşa
Bil ki ölsem de gitmez boşa
Geriye dönsem de olur dönmesem de
Tek demesinler bana vatansız öldü diye
Anne;
Belki beni bunlar için doğurmadın
Belki bunlar için beni besleyip büyütmedin
Bilmiyorum benden neyi beklerdin neyi isterdin
Ama ben neyi istediğimi neyi sevdiğimi biliyorum
Hep de bileceğim,anne
Anne;
Belki gözünde yine küçük bir çocuğum
Belki yine yoktur üzerimde gocuğum
Belki ıssız gecelerde dağlarda üşürüm
Ama dağlar benim dağımsa
Ben o dağlardaki bir kaya parçası için
Binlerce kere ölürüm
Öldüğüm için değil
Oğlun olduğum için değil
İdeallerim için
İdealleri olanlar için
Hakkını helal et anne
Anne;
Dönersem sevinme
Dönmezsem de üzülme
Bin kere ölsem bin kere dirilsem de
Yine aynı yolda koşardım
Yine aynı yola baş koyardım
Bir an olsun geriye bakmazdım
Geriye baktığım için değil
Bakmadığım için
Geriye bakmayanlar için
Hakkını helal et anne