Hiçbir yere gitmiyorum derken çok bir yere gittim aslında.
Neredesin dersen ben de bilmiyorum,ama oradayım.
Öyleymişim yani.
Hala yürüyorum eski günlerdeki gibi telaşla,
Ve neredeyim,nereye gidiyorum bilmiyorum,bilemeyeceğim de herhalde.
Ama tek bildiğim o taraflara gelmediğim.
Ne umdum ne buldum derler ya..
O hesap benimki de.
Ne kadar gittim desem de gitmedim hala buradayım aslında.
Burada olmayan bedenim sadece.
Nereye gider,bir daha gelir miyim bilmiyorum,
Gitmeye devam ediyorum öylece.
Bir an eski ben geliyor aklıma.
Oraya gelmek için can atan,
Her yeni gün güneşe daha parlak,daha masum,
Daha çaresiz, daha umutlu bakan ben...
Gitmem gerek bu şehirden diyen,kabına sığmayan ben..
Evet gittim ama; esasen istediğim yerde veya yerlerde değilim..
Yorganı kapattım ama,ruhumu kapatamadım acıya
Ve en sevmediğim kelime de ' Bir gün ' nedense..
Umut parçası taşıyan her şeye kızgınlıkla bakıyorum sadece.
Oysa hep umutla bakardı benim gözlerim her şeye..
Her neyse yine o sevmediğim kelime:
Belki ' Bir gün ' bir şekilde..
Gidiyorum.
Alışamadım bu kente...
Kayıt Tarihi : 7.9.2010 03:53:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!