Gidiyorum çakıl taşlarının hüzünlü sesi ile
Bırakıyorum oradaki yıldızları
Daha yazamıyacağım hayallerimdeki satırları
Gidiyorum kesik lambadaki o titrek ışık yürür benim ile
Güneş ufuğa sığmadı gitti
Yıldızsız gecelerden kalan
Kalemim artık yazmadı gitti
Eser kalmaz oldu berhudardan
Çakıl taşları çöl kumları gibi ufalanıp
Korkunç esti her yere
Bu gönül artık sevdalanıp
Beraber olamaz hiçbir yere
Ne istanbulu nede kalbimi dinleyebildim
Cesaret edip gidemedim aşkın götürdüğü yere
Bu gönül senden sonra sevemedi
Gidiyorum artık sevgiyi dilediğim yere...
Kayıt Tarihi : 8.9.2011 00:58:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ömer Faruk Alkurt](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/09/08/gidiyorum-887.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!