Espirilerinden sardığım sigaramı tabakama yerleştirip, her efkarımda tüttürmek üzere saklayarak gidiyorum.
Beraberliklere sırtını dönmüş beyazını, yaşarken ölüm soğukluğundaki nefesini içime çekerek gidiyorum.
Gidiyorum yüreğinin sokağından, seni senle başbaşa bırakarak, sazımı sözümü alarak gidiyorum.
Farkında olmadan boynuma kolye edip taktığın yüreğini yüreğimin içine koyarak gidiyorum.
Her gitmelerden kalan parçalarımı toplayıp, ruhuma üflediğin zindeliğimle gidiyorum.
Ellerinle gönderdiğin göğsümdeki fotoğrafının üzerini düğmeleyerek gidiyorum.
Şiirlerini gideceğim yol kenarına diktim gözyaşımla sulaya sulaya gidiyorum.
könül ayrılmayır öz baharından,
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
Devamını Oku
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
Kurgu mu ? Elbette sizin gibi düşünenler için kurgu olur...Ufkunuzu genişletin demekten başka size diyeceğim yok...Küçük hesaplarla küçük insanlar uğraşır..Teşekkürler yorumunuz için sevgiler...
bir kurgu yapilmaya calisildigi kesin.
ams siir midir?
tabii ki degil.
7. misrayi okurken düsme yasarsaniz sakin sasirmayin,
cünkü cümlede mantik hatasiyla beraber zaman sorunuda var.
.............f.s.m
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta