Espirilerinden sardığım sigaramı tabakama yerleştirip, her efkarımda tüttürmek üzere saklayarak gidiyorum.
Beraberliklere sırtını dönmüş beyazını, yaşarken ölüm soğukluğundaki nefesini içime çekerek gidiyorum.
Gidiyorum yüreğinin sokağından, seni senle başbaşa bırakarak, sazımı sözümü alarak gidiyorum.
Farkında olmadan boynuma kolye edip taktığın yüreğini yüreğimin içine koyarak gidiyorum.
Her gitmelerden kalan parçalarımı toplayıp, ruhuma üflediğin zindeliğimle gidiyorum.
Ellerinle gönderdiğin göğsümdeki fotoğrafının üzerini düğmeleyerek gidiyorum.
Şiirlerini gideceğim yol kenarına diktim gözyaşımla sulaya sulaya gidiyorum.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Kurgu mu ? Elbette sizin gibi düşünenler için kurgu olur...Ufkunuzu genişletin demekten başka size diyeceğim yok...Küçük hesaplarla küçük insanlar uğraşır..Teşekkürler yorumunuz için sevgiler...
bir kurgu yapilmaya calisildigi kesin.
ams siir midir?
tabii ki degil.
7. misrayi okurken düsme yasarsaniz sakin sasirmayin,
cünkü cümlede mantik hatasiyla beraber zaman sorunuda var.
.............f.s.m
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta