Gidiyorum Şiiri - Nagihan Karadağ

gidiyorum..
eski bir azeri türkü
eşliğinde.
başımda kavak yelleri
esiyor estiğince...
ayaklarımı yerden
kesmiyor da,
büsbütün ağırlaşıyorum.
sık sık arkama bakıyorum
dönüp dönüp
nedense..

gidiyorum..
kucağımda mutlu tebessümler
heybemde hüzünlerim.
bana sevdayı öğretensin,
sevgili öğretmenim.
dersimi çok çalıştım
çok tekrar yaptım da
-belki bu yüzden karıştırdım-
duygularla mantığı,
savaşırlar hep bende
zaten.

sonbaharın serin hüznünde
bir defne dalı uzanmıştı
bahar sıcaklığında
ki uzanıp aldım
ömrümde ilk defa.
elim yandı
-avuçlarım hala yanmakta-
bu yanık tadını da
sevdim
seni sevdiğimce...

gidiyorum..
biliyor musun
gitmeyi hiç istemiyorum
seni üzmeyi hiç
-ama hiç-
istemiyorum.
bil ki sırf bu yüzden
bu korkudan sırf
g i d i y o r u m.