Gidiyorum Şiiri - Zaraman

Ellerimi bağlayıp gözlerimi yumarak kucaklamaya çalıştığım ne olduğu belirsiz kuralları şaibeli hayattan aciz irademi bir kez daha kutlayarak gidiyorum. Sonları hep sevdim. Başlarken ki hevesleri hatırlatır bana kundaktaki beyazın kefenden ne kadar açık rengi olduğunu öğretti; İlkokul önlüğümün mavisi… Kime ne? Beni ne ağlattı ne güldürdü. Müsaade istedim insanlardan yalancısı buyur etti haini buyur etti vefalısı kal dedi. Mutluluk Gökyüzü kadar yakındı ama ben yine renkleri karıştırdım. Mazlumun ağlamasını beklerken zalimin kahkahalarını duydum. Şimdi duyduğum kin ise zalimi korkutur. Kalktım gideceğim hepsi aynı yerdeydi ve gittim. Çünkü bu çelişki artık kalmamam için muazzam bir sebepti… Masal olmaz olmadan da masal kuşu olmaz o kuş uçmadıysa eğer kimsenin suçu olmaz....