Gidiyorum Şiiri - Dilek Deligöz

Yalnızım; Bu gece çok yalnızım! ! ! Başım dizlerimin arasında usulca düşünüyorum! !
Yaşadığım korkular omuzlarımda, ben şimdi geleceğimi düşlüyorum, Aklım çıkıyor, çok korkuyorum
Kentin ışıkları bir bir söndü, herkes uykusunda uyurken ben bir sigara daha yakıyorum
Çıkmazlıklarıma, Yanlışlarıma, yakılmışlıklarıma ve kahpece sırtımdan vurulmuşluklarıma
Ve bir sigara daha diyorum bir sigara daha! ! ! onun ateşiyle aydınlanııyorum bu zifiri karanlıkta
bir el uzandı şimdilerde bana, tut elimden hadi bak buradayım gel diyor Gel! ! ! yeter ki sen gel
inan düşünmesi bile beni çok ürkütüyor..sıkıyorum avuçlarımı, dişlerim kilitleniyor konuşamıyorum….
Beynim işlevini yitirdi artık düşüncelerim bile kilitli,ne evet ne hayır diyebiliyorum, asıl buna kahroluyorum
sanki boğazımı bir el sıkıyorda nefes alamıyorum! ! ! biraz zaman biraz zaman bana diyorum! ! !
Ve anladım ki! kendimi kanıdrıyorum…..
sonunda buldum ey karanlık gölge! ! Saklandığın perdenin arkasından oynadığın oyununu ben artık izlemiyorum
Çok düşünmüştüm, neden? Niye? beynime attığım bu kördüğümün çözümü kimde! !
Ve gidiyorum…Gidiyorum buralardan, bana uzanan ellerden, senin karanlık gölgenden artık tamamen kaçıyorum
canımın yanacağını, yakılacağını daha şimdiden hissediyorum! !
Her şeyi geride bırakıp içimdeki o küçük kızı bulmaya,
Senin yüzünden onu kırdığım için af dilemeye gidiyorum..
Onu tekrar bulup kaldığım yerden sadece onunla yürümeye gidiyorum