Gidiyorum Şiiri - Adem Ceylan

Bir Ekim akşamı tanıdım seni
Her şeye inat gülümseyen gözlerine vuruldum
Bir Kasım akşamı haykırdım sana sevdiğimi
Her şeyi paylaşmaya geldim
Ve bir Şubat soğuğunda kaybettim seni
Sessiz bir çığlık ve ardından gelen ayrılık
Hiçbir ateşin eritemeyeceği bir ateş düştü yüreğime
Ve ardında dökülen gözyaşlarım
Bilmezdim bir gün seni terk edebileceğimi
Bilmezdim ayaklarımla cehenneme gideceğimi
Sonsuz acılar yaşadım ayrılıkta
Ve kalp dayanamaz oldu artık
Sessiz çığlıklara,hıçkırıksız ağlayışlara
Ve artık son noktayı koydum
Sensiz yaşadığım sonsuz aşka.
Gidiyorum artık elveda sevdiğim
Ne sahte dostların alabildi seni benden
Ne de başka bir şey
Ellerim ellerine hasret koptu gitti senden
Ve ben artık gidiyorum
Adını ACI koyduğum şehre…
Sensizlik ikliminde yaşamadan ölmeye…
Ve gidiyorum artık sahte gülüşlerin olmadığı yere
Ve gidiyorum…
Seninle el ele tutuşup gülmeyi Emirgan Işıklarına
Seninle oturup eğlenmeyi Nar-ı Keyfe
Aşkı Pianalitik e gömüp gidiyorum sevdiğim
Son sözüm ben seni çok sevdim her şeyim
Hatayı yaptım bedelini ödedim
Ve artık gidiyorum

Amatör hayalet CEYLAN