Ay ışığının altında bir ruh gibi, giderken bilinmeze doğru.
Sessizce ayrılıyorum benliğimden.
Aklım öyle karışık ki.
Üstelik soğuk, üşüyorum.
Ama içimde öyle bir ateş var ki,
Yanıyorum.
Adım adım yararken gecenin karanlığını.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta