Gidiyorum Şiiri - Emel Bulutlu

Umutlara bir bir tutunmak kolay değildi,
Kolay değildi yarım kalmış bir sözü tamamlamak,
Kelimeler sessizliğin koynundayken,
Çekip gitmek kolay değildi...

Gidiyorum..
Bir elimde hüzün bir elimde umut,
Gidiyorum hayallerimin ucundan tutup,
İçimde biriktirdiklerimi susturup,
Biriktirmediklerimi unutup,
Heryerden çok bildiğim,
Hiçbir şey bilmediğim,
Gönlümün başkenti,
Aynı günde dört mevsim yaşayan şehir,
Sana geliyorum...

Kuruttuğum güllere sardım sancıları,
Tek tek vurdum alnından tüm acıları,
Çıkardım hayatımdan dost sandığım yabancıları,
İzledim birer birer otobüsteki yolcuları,
Bir valize sığdırılan umutları,
Özlemleri,hasretleri,gözlerdeki kavuşmaları,
Herkesin arkasında bıraktığı anıları...

Gün ışığınıda aldım yanıma,
Olurda karaya çalar benliğim,
Birazda deniz mavisi sonsuzluğun hatrına...
Anne kokusu doldurdum rengârenk bütün balonlara,
Bırakacağım şehrin tam ortasına,
Ben dolaşırken kokun yanımda olacak,
Gökkuşağı çıkacak göğün en güzel yerinden,
Ve ben bir ses duyacağım en derinden;
Hoşgeldin diyecek o ses ben ürperirken,
Hoşgeldin diyecek caddeler ben karanlıklarda demlenirken...

13.02.2009