neden bir zaman,
bir an için iyi bir niyetle,
örtülür bütün acıların üstü;
masmavi dalga çiçeklerinin gölgesiyle...
bir serçenin kanadındaki ömürle;
sehpadaki idamını,
kıyıdaki intiharını
ve uçurumdaki heybetini
seyre dalıyoruz;
sarı bir yalnızlık ve sendeki ben...
geçtiğim yollar özlem kokar;
umarsız yarınlara varılmaz,bilirim yar!
şehrin caddeleri ölüm ve topraksız mezar.
adam gibi değil,kahpece vurulur bu beden.
ve sen hala başkasınınken,
adımı da yanıma alarak;
dipdiz zamanlara,
uçsuz bucaklara gidiyorum.
geriye sadece;
şimdiki zamanın hikayesini bırakarak..!
Kayıt Tarihi : 30.1.2009 15:47:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ramazan Bozan](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/01/30/gidiyorum-610.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!