Gidiyorum Şiiri - Erkan Kucukuncular

Kaçmak istediğim ne çok korkum varmış meğer
Uykusuz gecelerin karanlığında
Uzak sabahlarda uyanmak isteği...

Sesini kaybetmiş gölgeler duydum
Yüzlerini görmedim fakat
Ağlayışları,belli belirsiz yakarışları,
Gölgeler kan renginde siyah
Yüzler gölgelerden siyah...

Sesler uzak fısıltılardan ibaret
Kendini aramaya çıkmış aşk köhne bedenlerde
Yanmış,yakmış,yanılmış bu yürek
Ayaza vurmuş sabahların sessizliğinde
Sessizlik ayaz yemiş yoklukların kentinde.
Kentimde,bir şarkı ürpertiyor tüm acıyan fikirleri
Şarkı,fikirleri acıyan ürperişleri içine çekiyor
Şarkı oluyor tüm ürperen fikirler
Fikirler can buluyor
O çok sevilen şarkının gizemli tizinde...

Yüzleşmekten korktuğum hasretlerin kıyısında
Kan ter içinde kalıyor yüzüm
Ve ben gerçekten korkuyorum
Boğulmak değil bu katbetmek değil
Başka bir can ağrısı
Başka bir yürek tınısı...

Yazamıyorum artık eskisi gibi
Tüm heyecanlarım eskidi sanki
Ne bu kadar çaresiz kaldım
Ne de bir çareye bu kadar ihtiyacım oldu
Çaresizim! ! !
Afaroz edildim sanki tüm sevmelerden,sevilmelerden
Sevemeden gidiyorum bu yalan berraklığı
Sularım zehirli,
Pusulam kuzeysiz,
Özleyenlerim kimliksiz,
Gidiyorum! ! !
Tecavüze upramış tüm hayallerimi
Sigaramı,ateşimi,cümlelerimi
Ve sessizliğimi ve kirletilmişliğimi
Biten bir aştan geride kalan ne varsa
Neyim varsa yok olmaya değer
Hepsini kendimle götürüyorum
Bir tek kafiyelerimi bırakıyorum umarsız tonlarda
Hiçbir zaman umursanmayacak olan yokluğumun
Sır dolu akşamında...