Bir yanım baba ocağı bir yanım hala yar yanı. Hazin vedaların baş dönmeleri, alıştığım her şeyin üzerimdeki izi ve ne adına olduğunu bilmeden ödediğim bedellerin ruhumdaki sessiz çilesi.
Ömrümden hiç durmadan uzaklaşan güzellikler, adına gözlerinden öptüğüm acılarım, kendimi yok sayıp sen bilmeden sende tamamlanmalarım.
Bitti artık.
Ellerinle yüreğimde yaktığın ateşimi söndürdün sen. Canlarımı yaktın, gönlümün coşkusunu ölü dinginliklere saldın, çığlık çığlığa söylediğim sevda türkülerimi bölük bölük boğazımda bıraktın. Sen, aynı yemeği yediğim, aynı rüyayı gördüğüm beni seve seve bıraktın.
Oysa ben bir tek sen istedim. Ne bir dünya malı, ne sensiz tek bir anı. İstemedim; yıllarca tek bir düş görmedim içerisinde senin olmadığın. Gönlüme yar, doğmamış kızıma baba, ömrüme can yaptım seni. İnandım sana. Hiç kimsenin kimseye inanmayacağı kadar inandım. Öyle inandım ki, kimi zaman senden başka kimsem olmadı. Günümü gün edenimdin sen. Yaşamımdaki her şey seninle, senin kadar, senin içindi.
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta