Gidiyorum,
hem de arkama hiç bakmadan,
ismine biz çizgi çekeceğim..
yazmayan bir kalemle yazmaya çalışacağım..
ama silindi....görünmeyecektir...
yağmur çiselerken
acı çeken bir kedi misali
kollarına uzanmak,
ne hoş olurdu...
ama,
gidiyorum....
hem de bir daha dönmeyeceğim,
eski eşyalarımı satın....
eskittiklerimi zaten sildim...
bulamazsınız bir daha..
Farketmez ya ora ya bura,
ya da başka bir coğrafya...
Karşılaşmak istemiyorum..
Bit pazarından aldığın o eski süveter var ya
onu bir daha giyemem.
üstündeki hatırları ama
siliyorum..
kafamdan da
hayatımdan da
rüyalarımdan da siliyorum...
ismin neydi? onu bile unuttum
cismini hiç hatırlamamam bile
kafam çok bozuk arkadaş,
üstüme gelme..
hani garda seni beklemiştim,
vagonlar yaklaşmıştı..
ama gelmemiştin..
bekledim baktım o eski vagonlara,
ahşap istasyon binasına boş gözlerle baktım..
yoktun çünkü..
bu muydu sözün?
affetmedim
çünkü seni sildim...
Gidiyorum..
hem de hiç arkama bakmadan,
şimşekleri üzerime almadan..
gidiyorum...
Sana güzel bir laf söylemeye hiç gerek yok..
gerek yok çünkü sen gereksizsin...
hem dilin
hem gözlerin
yalan söylüyor,yalancı
gidiyorum..
bütün dertlerimi içime atarak..
ve bir daha seni hatırlamayarak..
arama, ileti yollama..
ulaşamazsın...
Allahaısmarladık....
son sözüm budur....
çünkü ben gidiyorum...
Kayıt Tarihi : 9.8.2008 13:56:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!