Gidiyorum Şiiri - Öznur Saka

Gökten yere yağmur misali akıp
Dolu dizgin bir sele gidiyorum
Seni buralarda yalnız bırakıp
Diyar-ı gurbet ele gidiyorum

Yaksa da yıksa da koca dünyayı
Esipte bitirse düşü, rüyayı
Bıraktım boranı ve fırtınayı
Saçını dağıtan yele gidiyorum

Sana ulaşmaya az kaldı vakit
Hedefim tek sensin Allah’ım şahit
Engel olsa bana vermese geçit
Dağları dele dele gidiyorum

Her halinde gizli binlerce humma
Konuşman bir alem sözün muamma
Kaşına gözüne vuruldum amma
Kemerin sardığı bele gidiyorum

Kalmadı sümbülün lalenin hayrı
Gönül bahçesinde gül ayrı ayrı
Sarıdan yeşilden vazgeçtim gayrı
Kanımdan kırmızı ala gidiyorum

İçimde yanarken aşkın alevi
Seyyahım gönlümün budur ahvali
Gezdim bahçeleri arı misali
Çiçekten çiçeğe bala gidiyorum

Bir ağaç ki her yanında senden bir iz
Çiçekler hep sen hep sen körpe filiz
Yerinde kalsınlar badem ve ceviz
Meyveyi almadım dala gidiyorum

Yurdumun gülleri kokar, burcudur
Gülleri beklemek yiğit harcıdır
Ödemek gerekir vatan borcudur
Gözyaşımı sile sile gidiyorum

Sözüne bakıp gönül azadına
Çok gittim gurbetin yaban yadına
Mahşer günü geldi Hakk’ın katına
Kusurumu bile bile gidiyorum

Kimler darda kaldı bilip yetmedim
Kusur ettim ama hiç affetmedim
Dara düştüğümde şükür etmedim
Beterin beteri hale gidiyorum

Selâmı verdiler elalem duydu
Üç-beş dost yıkayıp kefene koydu
İmam tekbir aldı cemaat uydu
Musalladan sonra sala gidiyorum