Tüm umutsuzluklara rağmen gülmeyi unutmadım.
Yaşamayı öğrendim hayatta, ayakta kalmayı.
İnsanları öğrendim, yüzlerinde maske.
Savaşmayı öğrendim, yenmeyi dövüşmeden.
Gözpınarlarım yaşla dolsa da bunları saklamayı öğrendim
Devamını Oku
Yaşamayı öğrendim hayatta, ayakta kalmayı.
İnsanları öğrendim, yüzlerinde maske.
Savaşmayı öğrendim, yenmeyi dövüşmeden.
Gözpınarlarım yaşla dolsa da bunları saklamayı öğrendim
İnat ettim, ısrar ettim ve direndim!
Ama olmadı… Mutlu olmayı beceremedim…
Kal deme artık. Her şey boşuna…
Senin yerin burası, ben gidiyorum kendi yoluma…
Yüreğine sağlık üstat...Dizeler ne güzel sıralanmış...Terk edişler kendini terk etme olmasın...
çok etkilendim... kutlarım...
Kimse ayrılığa hoş bakmıyor. Şiir güzel bile olsa, yorum gelmiyor.
geriye dön Şahabettin!
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta