Topladım dökülen yapraklarımı,
Gidiyorum dalları incitmeden.
Süpürdüm dökülen topraklarımı,
Gidiyorum yolları incitmeden.
Sessiz olsun duymasın sevdiklerim,
Bende kalsın küsüpte yerdikledim,
Ağlamasın diye dost bildiklerim,
Gidiyorum kulları incitmeden.
Yorgun yüreğimi çalıya asıp,
Gönül fenerimde ışığı kısıp,
Boş kalan elimi göğsüme basıp.
Gidiyorum kolları incitmeden.
Sualim kalmadı neden, niçinde,
Derdin türlüsü var başka biçimde,
Altın elmas yatar toprak içinde,
Gidiyorum pulları incitmeden.
Melek der kuruyup kaldım bahçede,
Biraz sitemim var gizli bohçada.
Söylenmeyen sözdüm her bir lehçede.
Gidiyorum dilleri incitmeden.
Kayıt Tarihi : 27.1.2008 13:19:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Gönül fenerimde ışığı kısıp,
Boş kalan elimi göğsüme basıp.
Gidiyorum kolları incitmeden. '
Giderken yaşanılan bir hayatı ve sevdiklerimizi bırakıp gitmek diye düşünsek ama olmaz çünkü biz varız ne kadar unutulmak istesekte unutulmayız veya gidenler yüreklerinde bir dolu yaşam götürür ve bu gerçeklerden kaçamayız.
Tebrikler, selamlar. İlk yorum ve puan Gidenler Dönmezden gelsin.
TÜM YORUMLAR (1)