Gidiyorum bu şehirden sabah erkenden
Arkama bakmadan terkediyorum
Alıpbaşımı giderken hatıralar senin olsun
Ben sessizce çekip gidiyorum
Artık bir sevgilinin peşinden koşmak yok biteviye
Ne uykusuz kalmak geceleri
Ne adımlamak kaldırımları
Yok artık aynalarda saymak aklaşan saçlarımı
Bir sabah girdin hayatıma
Bir sabah sessizce çekip gidiyorum
Ne yaptım ben seni sevmekten başka
Böylemi olacaktı bu aşkın sonu
Sen ördün kalbime ihanet ağını
Dedin '' bu bir sevgi oyunuydu sen kaybettin''
Sonra güldün güldün kahkahalar ile
Senin olsun ihanetler
Senin olsun göz yaşlarım
Son kez donsunkalsın şuh kahkahaların dudaklarında
Ben gidiyorum,
Senin olsun sokaklar, kaldırımlar
Senin olsun bu şehir
Kayıt Tarihi : 30.9.2007 11:31:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kaleminize sağlık sayın Mesut Özbek...
Kaybederken yıkılmamak ve yıkmamak, zamanla kazanılabilen bir erdemdir.
Kaldı ki, bu şiirdeki gidiş, bir kaybetme midir, yoksa kaybı görüp vaz geçerek başarılan bir kazanma mıdır, bunu da doğru değerlendirmek gerekir.
Kutluyorum sevdaya karşı başını dik tutabilen onurlu duruşunuzu ve bumu yansıttığınız şiirinizi Mesut bey,
sevgim ve saygımla efendim,
Ünal Beşkese
bir serzeniş,
tebrikler
Mesut
bey kardeşim,
kutluyor ve
selamlıyorum
sizi.
Ama şiir dili farklıdır elbette... Şairin yüreği her zaman 'sevdiğini üzmemekten' yanadır... Varsın 'gitti' desinler.. Hatta kaçtı desinler...
Güzeldi, duyguluydu... Sitemin 'okunası haliydi' şiir Mesut Bey... Tebrik ve takdirimle... Selamlar, saygılar sayfanızdan...
TÜM YORUMLAR (13)