Gidiyorum Şiiri - Yorumlar

İçimden halkalar çözülüyor, hatırlayamıyorum.
Tıpkı sana ilk gelişim gibi, yalnız ve sessiz.
Seni almadan, ama arkamı dönmeden gidiyorum.
Aramazsın biliyorum ardımdan.
Belki de hiç hatırlamazsın bile.
Arasan da izimi bırakmadım ki! Sana.
Siyah bir gecede apansız kayboluyorum.
Sessizce gidiyorum, hiç ağıt tutmadan.
Götürüyorum kalbimde, anıları yakmadan.
Geçmişimden sıkılıp utanmadan gidiyorum.
Müthiş dizelerden ötürü tebrikler Azime Hanım.İnanın tekrar tekrar okuyacağım akıcı bir üslupla yazılmış harika bir şiir.Paylaşım için teşekkürler.Her daim şiir güzelliklerinde olmanız dileği ile.Mustafa.

Siyah bir gecede apansız kayboluyorum.
Sessizce gidiyorum, hiç ağıt tutmadan.
Götürüyorum kalbimde, anıları yakmadan.

gitmeler çoğunluk böyle.. oysa gelmeler...

Güzel ve samimi........kutlarım

Tebrikler güzel bir şiir yüreğine sağlık kutlarım...'

KUTLUYORUM...

Ardımda virane bir köşk bırakıyorum.
Pas tutmuş odaları.
Ağ kurmuş örümcekler.
Ardımdan ister temizle, ister ver ateşe ellerinle.
GİDİYORUM… GİDİYORUM…
Bende sen gidersen diye bir türkü yazmıştım*
Sen gidersen sanma burda kalırım
Sen gidersen sevdim pişman olurum
Sen gidersen kendi kendim vururum
Sen gidersen yaremi saran olmaz* * harika şiirini yazan ellerini konuşan dillerini sevgi dolu yüreğini kutluyorum

hüzün dolu...tebrikler...

Karşıdaki insanın belki bencilliği, belki tutuculuğu, belkide samimiyetsizliği gibi nedenlerle, başlanğıçdaki duyguların zamanla değişerek insanın kendini bile tanıyamayacak bir durumada olması duygusunu, çok güzel şekilde ifade eden bir şiir olmuş.Tebrik ederim.

Gidiyorum

GİDİYORUM
Zor olanı seçiyorum bir tanem.
Beklide farkında olmadan işini kolaylaştırıyorum senin.
Sana bırakmıyorum bana keseceğin cezaları.
Hayatın bir sahnesinde oynadın belki de benimle.
Hüzünleri, gözyaşlarını bana verdin hep.
Mutlulukları sen oynadın kendince.
Kolay olan ne vardı ki benim için.
Biliyor musun bir tanem!
Ben hiç bilmem politik olmayı.
Oynamayı dilenmeyi.
Sadece gitmem gerektiği için gidiyorum.
Üstüme düşen rolleri alarak gidiyorum.
Sonsuzluğu düşünüyorum hep.
Ateşi körükleyip, avuçlarına bırakıyorum.
Dilimde son şarabın tadı kalmış.
Sahi! Neydi senin ismin.
Ellerin, gözlerin.
İçimden halkalar çözülüyor, hatırlayamıyorum.
Tıpkı sana ilk gelişim gibi, yalnız ve sessiz.
Seni almadan, ama arkamı dönmeden gidiyorum.
Aramazsın biliyorum ardımdan.
Belki de hiç hatırlamazsın bile.
Arasan da izimi bırakmadım ki! Sana.
Siyah bir gecede apansız kayboluyorum.
Sessizce gidiyorum, hiç ağıt tutmadan.
Götürüyorum kalbimde, anıları yakmadan.
Geçmişimden sıkılıp utanmadan gidiyorum.
Depremler oluşuyor içimde giderken.
Eziliyorum, yıkılıyorum, kırılıyorum.
Damarlarım eroine yenik düşmüşçesine.
İnliyorum, sızlıyorum, haykırıyorum.
Sana bırakıyorum bildiğin yolları.
Ardımda virane bir köşk bırakıyorum.
Pas tutmuş odaları.
Ağ kurmuş örümcekler.
Ardımdan ister temizle, ister ver ateşe ellerinle.
GİDİYORUM… GİDİYORUM…

Azime Gürlek



sevgili azime;dili başka ve kalbi başka konuşan insanlarla yola çıkılmaz ve aşkta yaşanmaz. böylesi bir iki yüzlü aşkın içinden çıkmaya çalışan şiir okudum.ama onu tam anlamıyla da hala içinden atamıyorsun. çok duygu yüklü bir şiir olmuş.gerçek ve kalıcı aşları yakalamak dileğiyle,sevgiyle ve şiirle kalın.

gerçekten de zor olanı seçiyorsunuz,onurunuzla gidiyorsunuz. unutacağım herşeyi ismini dahi demişsiniz ama ben pek ihtimal vermiyorum. kalbinizdeki anıları yakmadan gidiyorsunuz bu herşeyi çok güzel ifade ediyor...hem kim bilir muhteşem bir dönüş olmayacağını...
harika şiirinizi kutluyorum usta kaleminiz hep güçlü kalsın....