Gidiyorum Şiiri - Gülay Çelık

Nasıl anlatsam içimdeki yokluğunu, karanlığımı nasıl tarif edeyim bilmiyorum. Tek bildiğim, bu dünyada tek sığınağım, tek yuvam senin ılık yüreğindi. Tek dalım senin kollarındı.
Gözümde bahar yok artık, bedenimde can yok, sen yoksun çünkü..
Dünyada ne varsa senin dışında hepsi sahte hepsi yalan. Ne yana dönsem yokluğunun acı çaresizliği. Bir sen gerçektin, bir sen çareydin..
Ama şimdi gördüğüm kalbimi acıtıyor. Senin gerçeğin artık başka, seçtiğin yol bana uzak. Bensiz yürüdüğün o yol benim sonumdur!
Varsın öyle olsun, senin canın sağolsun. Yüzünün böyle güleceğine, böyle mutlu olacağına inanmışsın madem, ben bana artakalan yokluğunla baş ederim.

Artık gidiyorum, nereye bilmiyorum..
Küçücük hayatımda büyüttüğüm en büyük aşksın sen.. Aldığım en derin nefes.. En güzel günüm, gecem, aydınlığım...
Sana verdiğim sözü tutarak, senin gözlerinden başka bir çift göze dahi teslim etmeden kendimi, ölene dek her şeyimi sana saklayarak gidiyorum..
Gitmem lazım.
Seni sevmeye sensiz devam etmem lazım, son nefesime dek..