Gidiyorum Şiiri - Ali Binboğa

Son bir kez baktığım,
bu sefil dört duvar,
benim odam.
Bir başımaydım.
Her köşesinde göz yaşımı,
ve birsam birsam anılarımı,
hergün yattığım şu kırık kanepemi,
ve üzerinde sıcaklığımı,
arkamdan ağlayan derbeder yalnızlığımı,
harap olan gençliğimi,
kaybolan çocukluğumu bıraktım.
Gidiyorum.
***
Şu arkamdan bakan yüzler,
tanıdıklarım.
Biri anam diğeri babam,
hayatını benim için,hiçe sayan,
iki insan.
Dönüp dönüp bakıyorum,
elimde çantalarım,
ağlarken onlar,bende ağlıyorum,
ileriye ileriye,
bir adım daha atıyorum.
***
Birden,pencereme ilişiyor gözlerim
yola bakan.
Ne göreyim,
anılarıma sarıp bıraktığım,
arkadaşlarım.
Uzun Mustafa,bizim oğlan Salih
ve şairimiz Ali.
Onlarda ağlıyor arkamdan.
Fersiz gözlerimle bakıyorum.
Sizlerde hoşçakalın dostlarım.
***
Elveda kubbeli evim,
elveda beni saklayan odam,
hoşça kal baba,
ve aşık olduğum ilk insan,
ve arkadaşlarım.
Yaşaran gözleriyle el sallayan,
aşina arkadaşlarım.
Ne varsa arkamdan bıraktığım,
gülmelerim,garip susuşlarım,
sessiz ağıtlarım.
Sevaplarım mücrim günahlarım.
Mahallem,sokağım,hoşçakalın
Gidiyorum.
***
Yeni bir hayata,
yeni bir düzene,
sevdaya,aşka
yuvama gidiyorum..