Gidiyorum, hiç kapanmayacak bir yarayla...
Bu diyara bir can bağışlayarak,
Ağlayarak, ama hıçkırmadan.
Göz yaşlarımı kızgın yağ gibi,
Damla damla içime dökerek gidiyorum.
Bu yaşlı dut ağacının dibinde,
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
..........YÜREĞİNİ SAYFALARINA ÇOK GÜZEL DÖKEN BİR ŞAİRİMİZ..........BAŞARILARININ DEVAMINI DİLERİM..........
--------------------
yorumunuzu yeni gördüm ve hemen geldim..Zonguldak'lı vefalıdır..bir hemşehrisinin selamını alırda gelmez mi?..Acılar unutulmuyor ama yürekte uyutuluyor,işte böyle Zonguldak'lı görünce de tazeleniyor..Allah sabrını vermese dayanılır mı bu acılara?Dayanılmaz tabii..bize katan değerlerini kabul edip pişiyoruz böylece..selamlar Zonguldak'lı..sevgiler..
Allah'tan sabr-ı cemil niyaz ederim değerli kardeşim. Merhumeye de Allah'tan rahmet dilerim. Hayat devam ediyor Muhittin Bey kardeşim.
Selâm ve dua ile...
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta