Gidiyorum! .. Şiiri - Mehmet Çoban

Varı yokluğa
Gömdüm bilmeden
Gören gözlerime
Duyan kulaklarıma
İnandım neden?

Demedim
Gözlerimin görme
Kulaklarımın duyma
Sınırları var diye
İnat ettim
Görmediğime
Duymadığıma
İnanmam diye

Yalanladı beni
Sonradan gördüklerim
Sonradan duyduklarım

Yalanladı beni
İnandığım bilim
Gelişerek çürütürken geçmişini
Yenilerken sürekli kendini

Ama ben
Aceleciydim
İnatçıydım
Bencildim
Sabretmesini bilmedim
Dogmalaştırdım
Bütün, benliğimi

Anlattı bana
Sonradan keşfettiğim varlar
Örmüşüm kendime aşılmaz duvarlar

Bilimdi, felsefeydi derken
Hayat durmadan akıp giderken
Bildiğim bilmediğim varlar bana gülerken
Ölüm yakama yapıştı gitmiyor neden
İsteniyor tüm yaşamımın hesabı benden

Şimdi acıyla bakıyorum geçmişime
Gıptayla bakıyorum dün güldüklerime

Gidiyorum artık beni dünyaya gönderene
Gidilip de asla bir daha dönülmeyen yere

06.12.2005-İzmir