Gidiyorum Şiiri - Sibel Defne

Sırtımda yüklerimle çıkıyorum yarın yola,
Evim dediğim yerde, son gecem bu soluk odada.
Gerçekten evim miydi, yoksa öyle mi sanmıştım?
Gözlerime uyku girmiyor, oysa ne çok yorgunum...

Anladım ki bu hayatta kibar olan kaybediyor,
Suç onun ama giden benim,
Uyuyamayan yine ben.
Gerçi… suç mudur,
Söz verdiğin hâlde sevmemek?

Tartışılır… ama olan olmuş,
Zifiri bir karanlıkta kalmışım yalnız.
Gün aydınlanır mı ki acaba?
Güneşin ışığı çare olur mu bu iç yangınına?

Gerçi bu sefer,
Sırf “git artık” diyebilmek için
Doğacak sanki o güneş…
ve ben heybemi sırtlanıp gideceğim yalnızlığıma..