Gidiyorum Şiiri - Ramazan Kayak

Ağaçların yapraklarını döktüğü
Soğuk bir sonbahar sabahında
Kaçiyorum bu şehirden
Senden
Karlı dağlardan
Gidiyorum
Uzaklara kesildi biletim
İçimde bişeyler kopuk
Ta derinlerde sızı var
Yas tutuyor yorgun gönlüm
Gidiyorum
Kara trenin arka vagonunda
Ellerim tutmaz halde
Gözlerim başka yerlerde
Bedenim titriyor üşüyor
Aklım bilemem şimdi nerelerde
Nedense iki damla göz yaşı
Aktı çaresiz gözlerimden
İki kelime laf çıkmadı
Takıldı kaldı içime bir yerlere
Gidiyorum
Senden uzaklara
Sensiz dünyalara
Neler anlatmak isterdim sana
Donuk şu an duygularım
Çığ tutmuş gönül tomurcuklarım
Uçurumlara düşmüşcasına
Gönlümün kızgın selleri
Kör kuyuların karanlığındayım
Gidiyorum
Durağı olmayan yolda
Sevginin tükendiği
Sevdaların yol kenarına itildiği
Güneşin hiç doğmadığı
Yıldızların parlamadığı
Karanfillerin kokmadığı
Sörgün sevdalar ülkesine
Artık buralada olmayacağım
Gitiğin kafelerde
Yürüdüğün sokaklarda
Beklediğin duraklarda
Kışlarında yazlarında
Gözlerinde olmayacağım
Rüyalarına bile girmeyeceğim
Talan edilmıiş yüreğimle gidiyorum
Görmeyeceğim seni bir daha
Taki bir gün
Sende düşüp gelirsen peşime
Sörgün sevdalar ülkesine
Yitik sevdalarınla