Gidiyorum Şiiri - Ümit Ay

Kalk gidelim buralardan sevgili
Kalk gidelim
Derinlerde bir yerlerde biraz türkü mırıldanarak dudak uçlarımızla
Uzanıp okyanusların gökyüzünden çaldığı mavilikleri doldurup avuç içlerimize gidelim…

Hani bir hatıra defterim olsa seni yazacağım tüm gün,
Resimlerini saklayacağım bir papatya bahçem olsa,
Usanmadan çoğaltıp, çoğaltıp koyacağım boynu bükülesi papatyaların üzerine.
Biz en iyisi papatyalardan da gidelim,
Aşk dolu şerbetli yarınlara gidelim…

Yazıyorum yazmasam ağlarım tüm gün
Hem biliyor musun? senden sonra çoğaldı yetim şiirlerim,
Arada sırada gelsende aklıma, izin vermiyorum gitmene
Üstelik ben sana hiç mi hiç benzemem,
Sen kurutmaya çalışırken aşk’ı, ben yeşertirim.
Gidelim diyorum kimsenin olmadığı, kuşların uçuştuğu, papatyaların öksüz kalmadığı diyarlara…

Bu denli yaşamak bunca zorken dünya denen tamâhkâr tüccarın içinde
Bulunduğun sokakları gülüşünle cennet bahçelerine çevirirken sen, ben gidiyorum.
Ellerimde göz yaşı, içimde bir yerlerde sızım sızım sızlayan aşk, ve sen gidiyorum…