Gidiyorum Şiiri - Meryem Keskin

Bu gün acılarımı geride bıraktım.
Sevdiklerimi, hayal kırıklıklarımı.
Ruhumun derinliklerinde
vedalaştığım,
Anılarımı geride bıraktım, gidiyorum!

Ben hep,
Sustuklarımdan vuruldum bu dünyada. 

Acıyı ayrılığı, ihanetin en alçakcasını tattım,
Tattırdı lar yada, gidiyorum!

Bir avuç sevgi, bir nefes mutluluk,
Yada bir dost vefası bulamadım, gidiyorum!

Soğuk bir odada yalnız, kimsesiz,
Hiç var olmamışım gibi.
Sevdiğim, yada bir sevenim olmamış gibi. Yalnızlığı koydum ceplerime,
Yaşanmamışlıklarımı yazdım hikayeme.
Olur ya, belki bir gün okursun diye.
Sensizliği örtü yaptım üzerime, gidiyorum!

Gözlerimi pencereye çevirdim.
Gökyüzünü gri bulutlar kaplamış.

Yağmur damlaları, ha indi, ha inecek.
Sanki gidişime hazırlanmış!

Dostlarım, yada dost bildiklerim.

İyi günümde, hep yanımda,

Yakınımda olanlar.

Of…of ya uğruna ölürüm dediğim yar,
Neredesiniz.
Bana son vedayı çok gören vefasızlar.
Nerdesiniz!

Yar diyince bile,

Kalbim volkan misali yanar.

Anladımki dostluk da sevda da,
Düşene kadar.
Yalnız geldiğim bu dünyadan,
Yine yalnız
gidiyorum!

Ufkumda sadece, beni hiç anlamayan,

O vefasızın gözlerini görüyorum.

Bunca acımasızlığın içinde.
Sadece yarim olsaydı başucumda,
Muhabbetle tutsa idi elimi.
Ben tebessümle karşılardım,
Bu soğuk ölümü.
Tebessümle biliyorum, 09.04.1987,
Bu gün özgürlüğe yürüyorum.
Gidiyorum!

.....Meryem Keskin.....
..........03.02.2023.........