Gidiyorum Şiiri - Önder Karaçay

İçinden çıktığım, içimden çıkan ve içimi yakanların ürettiği bir duygu
Yalnızlık
Fazlasıyım artık bu şeytani dünyanın
Yerlerini dar ediyorum onlara

Bu merhametsiz yeri terk edene kadar
Yalnız, düşünceli, yavaş ve daha ölçülü olacağım
Onların karşısına daha büyük bir ağırlık koymak adına

Kimsenin halimi bilmesini istemiyorum
Kimsenin halini merak etmiyorum
İnsan bıkkınıyım

Nasıl olsa dışından okunur içimin hali
Ahkam keseni bol dünyalılar
Benden daha iyi bilirler beni

Ben kimim ki onların karşısında

Sesi kısılmış sözlerim bunlar

İçim alev alev yanarken
Yangını daha da artırmasınlar diye onlara karşı içime kapanıyorum

Bir tek gökyüzüne, denizlere, dağlara, yollara, sokaklara, toprağa ve insan olmayan her yere kendimi rahatlıkla teslim edebiliyorum.

Kapatıyorum gözlerimi

Yalnızlıktan başka bir yol bulamıyorum

Daha güçlü olmak için değil, daha güçsüz görünmek için de değil, kimsenin bir gücü olmamak, kimsenin bir değeri kalmadığını anlatabilmek için yalnız yol alıyorum

Adım attıkça açılıyor yol

Gidiyorum!