Elimde tenha bir valizle,
Rüzgârın yapraklara değmeden gidişi gibi sessizce gidiyorum.
Geride okunmamış satırlar,
Kitapların arasına sıkıştırılmış sözcükler,
Soğuk duvarlara teslim edilmiş sıcak sevinçler
Ve vaktinden çok sonra yazılmış şiirleri bırakarak.
Pencerelere asılı kalan göz izlerimi,
Yollara serili kalan yorgun ayak izlerimi silerek gidiyorum.
Bir gün dilimde o bildik şarkı,
İçimde geçmişten tanıdık çiçekler,
Ellerimde sözcüklerimle
Mümkünü olan vakitte dönmek üzere gidiyorum kendimden,
Senden,
Bizden.
Kayıt Tarihi : 10.3.2022 08:41:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Muhammed Okay](https://www.antoloji.com/i/siir/2022/03/10/gidiyorum-1348.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!