Gidiyorum,
Arkama bakmadan.
Aklımda ardımda bıraktıklarım,
İçimde kendime olan nefretim,
Kendimden kaçıyorum...
Yürüyorum,
Bu ıssız, karanlık, kimsesiz sokaklarda.
Sonunun iyi olmayacağını bile bile,
Ama yine de kendimi kandıra kandıra.
Akılsız kafamla beraber,
Bitmek tükenmek bilmeyen bu sokaklarda…
Bu sokaklardır benim çocukluğum,
O karanlıktır benim mahremim,
Şu kimsesizdir sırdaşım,
Orasıdır bitmek bilmeyen mücadelem.
Bir an unutuverdim,
Unuttuğuma pişman ettirdi.
Dur durak bilmeden devam etti,
Sadık yoldaşım çile...
Kayıt Tarihi : 11.12.2021 19:41:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ahmet Safa Zengin](https://www.antoloji.com/i/siir/2021/12/11/gidiyorum-1336.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!