Gidiyorum Şiiri - Arif Taner

Yıllar önce birleşmişti ellerimiz, nasılda sevmiştik birbirimizi, Kırılmaz bildiğim bir bağımız, sevdamız vardı oysa. Kıskanırlardı sevdamızı, aşkımızı, sevgimizi. Ellerimiz ayrılmazdı, düşman çatlar aramıza giremezdi, bizi yıkamazlar derdik her zaman.
Nasıl geldik şimdi bu günlere, nasıl Güvendik güvenilmemesi gerekenlere, anlayamıyorum. Oysa nasılda inanmıştık ikimizde. Yıllarmıydı sevgiyi götüren, yoksa saygı ve güvenmiydi aşkı bitiren.
Bak yıllar yıpratıp eskitti şimdi, kuru bir toprak, sararmış bir yaprağa güle çevirdi bizide.
Anlayamıyorum eksilen neydi, şimdi bakıyorumda ne sen dünümdeki sen, nede ben eskideki benim şimdi.
Bitmeyen bir Sevdamız, vardı oysa bir zamanlar.
Düşünüyorumda sorun neydi aramızda, birbirimize olan sevgimizmi yoksa, dışarıdan gelen etkilerle yoluna girmeyen güvenmi, nerede o güvendiklerin hani şimdi nerede. Oysa sevdim demek yerine, bana güven duysaydın keşke.
O bir zamanlar ki biz nerede, peki biz neredeyiz.
Kaderimiz böyleymiş diyerekmi geçecek hep ömrümüz böyle.
Şimdi geriye en başa dönüp herşeyi düzeltmek istesemde olmuyor, geri dönülmüyor bak gör işte.
Hoşya, düzeltecek gücümde kalmadı artık bedenimde, yıprandım yıpratıldım.
Şimdi fırtınalar karşısında durmak istemiyorum, esen rüzgara karşı yürümüyorum, dev dalgalara karşı yüzmüyorum. şimdi bir nehirdeyim ve kendimi suyun akışına bırakıyorum, neresi olursa olsun suyun götürdüğü en son yere doğru götür beni diyorum, ve bilinmeyen bir meçhule doğru, gidiyorum...