Gidiyorum Şiiri - Osman Türkmen

Gidiyorum işte...
geleceğe sırtı dönük,
ve umuda yenik bir vaziyette.
Gidiyorum işte...
aşkın cemresi düşmeden denize,
ve sevgiye küskün bir nihayette.

Dur desende şimdi,
bedelini ödemek gerekiyordu,
faturası kabarmış bir yaşamın.
Burukluğum sana değil bilesin,
kurulu düzeniydi geceye akan akşamın.

Gidiyorum işte...
kimsenin bilmediği bir esasta,
ve yegane parçası sende kalmış düşlerimle.
Gidiyorum işte...
düz bir çizgide sendeleyerek,
ve sensizliği parçalamak istiyorum dişlerimle.

Dur diyemezsin zaten,
izin vermezdi gizli hayaller,
çabası boşunaydı,
verdiğim bu onulmaz savaşın.
Ömrüm boyunca tekme yemişim,
bitmesini bekliyorum,
bu kaybedilmiş yarışın.

Gidiyorum işte...
Akrep burcunun ağılı zehrinde,
Hunhar akşamın tam on birinde,
Ayrılığın anlatımı bu son filmde,
Yokluğun ve yalnızlığın, gergefine işliyorum seni.

Gidiyorum işte...
sana inat bir ihtirasla,
sevgiyi bırakıp da ücraya.
Gidiyorum işte...
sırf için rahat etsin diye,
sana yanmışlığım sönmesin diye.
Gidiyorum işte...
sen böyle istedin diye,
son bulsun muattar çiçeğim,
bitsin bu hazin hikaye...
Bitsin!